Kocham
( z lamusa)
Kocham! Jakże łatwo słowo wypowiedzieć.
Trudniej już określić to, o czym myślimy.
Zresztą, tak naprawdę - kto chce się dowiedzieć,
czy sens jest w tym jakiś, kiedy je mówimy?
Kocham! Pewne jedno: każdy siebie kocha.
Dla siebie chce wszystko, co mu się kojarzy
z uczuciem miłości. Chociaż inny szlocha
- nas to nie dotyczy - aż i nam się zdarzy.
Kocham! Czy na pewno? I czy tę osobę?
A czy warto było tak się angażować?
Setki pytań różnych mnożyć tutaj mogę
lecz ważniejsze jest by miłość uszanować.
Kocham - kiedy pragnę, by drugiemu było
człowiekowi tutaj, na ziemi - jak w niebie...
Kocham - przypilnuję, by się nie zdarzyło
bym kiedyś usłyszał: „...to wszystko przez ciebie...”.
Kocham - każdy człowiek chciałby często słyszeć.
Kocham - brzmi najpiękniej, gdy przerywa ciszę.
Kocham - dla mężczyzny słodkie od kobiety.
Kocham - dla kobiety... nie wiem nic, niestety.
Nie wiem, o czym myśli kobieta gdy słyszy
Słowo kocham do niej skierowane czule.
Nie wiem, czy coś myśli, czy serce uciszy,
może - nic to dla niej nie znaczy w ogóle?
