Bieg po zdrowie

Bieg po zdrowie

Upalną niedzielę spędziłem w Krakowie

gdzie całe rodziny dziś biegły po zdrowie.

Na Boniach tłum ludzi w koszulkach Family,

walczyli dość ostro chłopcy i dziewczyny.

Mój syn, wnuk i wnuczka, pobiegli w zawodach,

ja tylko patrzyłem i troszkę mi szkoda

tych lat, co zbyt szybko już za mną zostały

 - a przecież szczęśliwie spędziłem dzień cały.

Oliwier z Anielką biegli rozdzieleni,

rodzice, dziadkowie, byli zachwyceni!

Bo dzielne wnuczęta ruszyły na starcie

jakby w swoich bliskich poczuły oparcie.

Tego, co widziałem opisać się nie da,

jedno tylko powiem: pobiegli na medal!

Byłem bardzo dumny, łza się zakręciła,

ta walka najmłodszych tak mnie zachwyciła.

Starość

Starość

Sam kiedyś myślałem, że starość jest smutna,

bo nie ma już marzeń, nie czeka się jutra,

ubierać się trzeba skromniutko, na ciemno

- nie czeka staruszka już żadna przyjemność.

A zresztą nie każdy starości doczeka,

przeróżne choróbska dopadną człowieka,

w pamięci zostaną tylko białe plamy

- i nawet najbliższych już nie rozpoznamy.

To wszystko możliwe, zależy od losu

i myśli ponurych, gdy dojdą do głosu

a rozpacz totalna zawładnie człowiekiem

- tak będzie, gdy zechce przejmować się wiekiem.

A teraz na sobie swe myśli testuję,

układam scenariusz, co myślę, co czuję,

te smutne odpędzam, gorących nie studzę

- dzień sobie planuję, gdy tylko się zbudzę.

Już umiem się cieszyć swym każdym oddechem,

do trosk codzienności podchodzę z uśmiechem

i marzę do woli o przyszłości swojej

- choć nie wiem, jak będzie – jutra się nie boję.

Nowohucki Zalew

Nowohucki Zalew

Nowohucki Zalew, miejsce osobliwe,

ma już swoje dzieje w historii dzielnicy.

Przy dobrej pogodzie staje się ruchliwe

- przychodzą tu ludzie z bliskiej okolicy.

Spotykam rodziny z dziećmi na spacerze,

dziewczyny na rolkach zgrabnie przemykają.

W każdym wieku jeżdżą tutaj na rowerze

a także na randkach tu się spotykają.

Wcale się nie dziwię, i ja wciąż zaglądam

nie próbując nawet od wspomnień uciekać.

Czasami z zazdrością na pary spoglądam,

spełnienia swych marzeń pragnę się doczekać.

Jest kawałek parku, rzeczka Dłubnia płynie

tworząc swym korytem parów osobliwy.

A ja znowu marzę, że mnie to nie minie

i będę przy Tobie wesół i szczęśliwy.