Człowiek 2
( Z lamusa)
Człowiek - ważne słowo - lecz cóż ono znaczy?
Że robi, co zechce, bo - panem stworzenia
wszelkiego na Ziemi? Czy to go tłumaczy,
kiedy innych kosztem spełnia zamierzenia?
„Dobór naturalny - silniejsi przetrwają”
- to przyrody prawo można dopasować
do naszych uczynków, które za nic mają
drugiego człowieka; nie chcą uszanować.
Tu w pierś się uderzam: jestem z tejże gliny
ani lepszy trochę, ani bardziej szczery.
Czemu tak się dzieje i z jakiej przyczyny
tak złymi jesteśmy, do jasnej ...?
Myślę, żeśmy Boga zgubili w człowieku;
jesteśmy „mądrzejsi”: „Bóg - to zacofanie”.
Na brak wiary w Boga nie ma dotąd leku
- musi się wypełnić Jezusa przesłanie.
Ale, jeśli mogę choć trochę się zmienić,
póki sił wystarczy; nie braknie ochoty,
innych ludzi bardziej postaram się cenić.
Każdy z nich ma swoje zmartwienia, kłopoty.
Lecz „krakowskim targiem” marzę, by odszukać
to, czego nie miałem, myśląc, że posiadam.
Choć były przestrogi - w las poszła nauka...
Trudno, kończę zatem, bo za dużo gadam.
