Człowiek 2

Człowiek 2

( Z lamusa)

Człowiek - ważne słowo - lecz cóż ono znaczy?

Że robi, co zechce, bo - panem stworzenia

wszelkiego na Ziemi? Czy to go tłumaczy,

kiedy innych kosztem spełnia zamierzenia?

„Dobór naturalny - silniejsi przetrwają”

- to przyrody prawo można dopasować

do naszych uczynków, które za nic mają

drugiego człowieka; nie chcą uszanować.

Tu w pierś się uderzam: jestem z tejże gliny

ani lepszy trochę, ani bardziej szczery.

Czemu tak się dzieje i z jakiej przyczyny

tak złymi jesteśmy, do jasnej ...?

Myślę, żeśmy Boga zgubili w człowieku;

jesteśmy „mądrzejsi”: „Bóg - to zacofanie”.

Na brak wiary w Boga nie ma dotąd leku

- musi się wypełnić Jezusa przesłanie.

Ale, jeśli mogę choć trochę się zmienić,

póki sił wystarczy; nie braknie ochoty,

innych ludzi bardziej postaram się cenić.

Każdy z nich ma swoje zmartwienia, kłopoty.

Lecz „krakowskim targiem” marzę, by odszukać

to, czego nie miałem, myśląc, że posiadam.

Choć były przestrogi - w las poszła nauka...

Trudno, kończę zatem, bo za dużo gadam.