Barani
rozum
(z lamusa)
Wybaczcie mi barany niezbyt pochlebne słowa,
o waszym wszak rozumie w tym wierszu będzie mowa.
Zapewne to nieprawda, wręcz potwarz, szkalowanie
lecz na potrzeby wiersza pojęcie niech zostanie.
Bo trzeba mieć wasz rozum, karmić się wspomnieniami
i zamiast iść do przodu, łudzić się iluzjami.
Wymyślać „happy end’y” gdy życie biegnie w dal
- szczęśliwych brak zakończeń; zostaje smutek, żal.
Historia krąg zatacza, powtarzać lubi się,
gdy jawę czas złagodzi – wszystko powraca w śnie.
Myślałem, że przywyknę, już nie raz byłem sam…
Dlaczego znów się łudzę? – Barani rozum mam!