Odchodzimy

Czas spojrzeć prawdzie w oczy,

zrozumieć życia sens

i już nas nie zaskoczy,

że zbliża się nasz kres.

Co miało być – już było,

spełniło się lub nie,

odeszła także miłość

- powraca tylko w śnie.

Lecz póki los pozwoli

Przeżywać noc i dzień,

cieszmy się tym do woli

nim odejdziemy w cień.

A wiatr od morza sukienkę

na twoich biodrach wygładza,

wciąż trzymam cię za rękę

- czy to ci może przeszkadza?

Bo Diabeł w piecu moim

paliwa nie żałuje,

więc „póki los pozwoli”

- płeć piękna mnie raduje!