2/16/2019

Wcześniej

Wcześniej


Jak napisać wierszyk bez emocji cienia,
o wszystkim i niczym, bardzo powściągliwie?
Jak zatrzymać w miejscu czas, co tak odmienia
życie nasze więcej albo mniej szczęśliwe?

Jak przekazać ciepło, aby nie oparzyć
a wywołać uśmiech szczery, mimowolny?
Jak odczytać trafnie o czym inny marzy
człowiek, ten najbliższy – nie jestem tak zdolny.

Jednak w Tobie widzę promienną istotę,
która niesie radość i życzliwość ludziom.
Nie zmieniaj się nigdy! Pielęgnuj tę cnotę;
w innych - dzięki Tobie - te cechy się budzą.

Myślom zabieganym pozwól poharcować,
wrócą wnet do Ciebie świeże i radosne.
Rozjaśnią Twój uśmiech, nie będziesz żałować,
z ufnością powitasz nadchodzącą wiosnę.

3 komentarze:

  1. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń

  2. A to dzisiaj Dzień poezji malowany wiosną.
    Człowiek sięga po odważne nadzieje.
    To nie nadużycie, gdy podążać się chce
    do najwyższego piękna.

    LE, pozdrowienia.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wprawdzie zbyt ciepło jeszcze nie jest ale wszędzie przyroda budzi się do życia. Jako, że jesteśmy jej cząstką (my, ludzie) czy mogę dziwić się, że i we mnie narasta nadzieja?
      Pozdrawiam serdecznie.

      Usuń