Pięćdziesiąt
lat temu
Pięćdziesiąt lat temu (na tym zdjęciu z Mamą)
- czy gdyby czas cofnąć, byłoby tak samo?
„Chciałbym mieć swój rozum ale tamte lata”
- niejeden tak marzy od początku świata.
Może mniej bym guzów sobie ponabijał,
innych bym nie skrzywdził, kłopoty omijał.
Umiałbym pokochać, byłbym też kochany,
częściej bym potrafił chodzić roześmiany.
Wiem – to niemożliwe. Wiele szans straciłem
ale też czasami i szczęśliwy byłem.
W głowie zaświtała myśl niezbyt rozumna:
Mamo – czy byłabyś dzisiaj ze mnie dumna?
Pamiętam to piękne zdjęcie.
OdpowiedzUsuńTwoje rozważania, pytania, rozterki... chociaż bardzo na prawie,
to skumulują się jednak w pytaniach zapisanych synowską pamięcią.
Ty, ja, inni wracamy do czasu, gdy Mamy były. Jedno jest bezwzględne - były.
Pozdrawiam Cię z całych sił, LE.
A rano wypiję kawę, bo przecież zostawisz.
Do szczęśliwego później.
Kawa troszkę musiała poczekać ale nic to, jeszcze tym razem to nie było to, czego się obawiałem. Zatem wracam, sił nabieram i bardzo liczę, że Ty także.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie.
Popatrz, LE, jak odmienny był początek marca od tego dziś.
UsuńZmieniły się nasze odczucia, marzenia, potrzeby.
Sposoby na życie, trwanie.
Co możemy zrobić rano, w poniedziałek?
Po prostu, jak dotąd, napić się razem kawy,
na którą zapraszamy też Ciebie.
Powiedzieć - do jutra, do szczęśliwego...
Tak. Choć kawa sprawia cuda, zmienić tego, co nas dotyka nie może. "Do jutra" nabrało nowego znaczenia, teraz bardziej rozumiemy, iż jutro może zabrać wszystko...
UsuńTrafiłaś, piję kawę ciesząc się, że z Wami.
Pozdrawiam serdecznie i z nadzieją, że minie, co najgorsze, bo nigdy nie jest się tylko "pod wozem".
Koszmarny sen z którego obudzić nie możemy się , chyba nikomu z nas taki scenariusz nigdy nie przyszedł do głowy,a jakby nam to opowiedział to byśmy nie uwierzyli,a jednak ktoś to wymyślił i realizuje w skali globalnej ,czy się wreszcie obudzimy.
OdpowiedzUsuńWspaniałej cudownej pobudki życzę z nadzieją,że to tylko koszmarny sen Molekułka:))
Tak, oczywiście nigdy już nie będzie, jak było. Ale życie potoczy się dalej, dobrze będzie, jeśli będziemy w nim uczestniczyć choć nikt nam takiej gwarancji nie da.
UsuńPozdrawiam serdecznie.