Łąka

Łąka

 Na zwyczajnej łące - paść się mogą krowy

- wieczorem ognisko - widok to typowy.

Jakże są wspaniałe ziemniaki pieczone

zwłaszcza, gdy szczęśliwym dzieciństwem kraszone!

Jeśli jest podmokła - wygląda jak z bajki,

gdy błękitem zdobią niezapominajki.

Na zalanej wodą - znajdziesz i kaczeńce

zdolne pięknem urzec Twe serce młodzieńcze.

Łąka tętni życiem - to raj dla owadów:

światem całym dla nich - ten kobierzec kwiatów.

Wśród nich się krzątają, fruwają i bzyczą

- czas ich biegnie prędzej - sekundy się liczą.

Złudzenia pryskają, gdy jesteśmy sami!

Tylko my się z czasem zbytnio nie liczymy,

dla nas się nie kończy... sami się łudzimy,

iż wszystko, co dobre - jeszcze jest przed nami:

Jednak - właśnie łąka dla Ciebie stworzona:

na niej swoje dla mnie otworzysz ramiona...

Zapomnimy wtedy o ziemi i niebie,

wystarczy nam tylko to, że mamy siebie.