Szczęście cd.

Szczęście cd.

Szczęście - dziwne słowo - wszyscy go szukają;

nie wiedzą, że szczęście wewnątrz siebie mają.

Owszem, znaleźć łatwiej może ta osoba,

co kochać potrafi, innym się podoba.

Ile komu szczęścia? Kto potrafi zmierzyć?

Może by na kartki? A może uwierzyć,

że na szczęście chuchać trzeba nieustannie,

bo gdy o nie dbamy - z nami pozostanie?

Kto uwierzyć może, że ma ile zechce,

ale mieć nie będzie, gdy innym dać nie chce?

Szczęście, jak podarek: cieszy, gdy dajemy

- więcej w tym radości, niż gdy dostajemy.

Szczęście - pomóc komuś, jeśli potrafimy.

Szczęście będzie z nami, gdy nim się dzielimy.

Szczęście chce być wolne - zamknąć go nie sposób.

Szczęście chce utrzymać bardzo wiele osób.

Złapać je za ogon? - tego też się nie da

lecz szczęściem być może nawet kromka chleba.

Słowo to potęga, szczęście przynieść umie;

rozweseli serce i samotnym w tłumie.

Jakże chciałbym umieć pomoc ofiarować

zamiast - tak, jak większość - głowę w piasek chować.

Chcieć i pomóc umieć, trudne to zadanie;

gdy komuś pomogę - dla mnie też zostanie:

Odrobina serca czyjegoś czułego

za chwile radości bez smutku szarego.

Jak bumerang szczęście wnet do mnie powróci,

ciągle będzie ze mną i mnie nie porzuci.

Do znudzenia w wierszu mym ciągle powtarzam:

szczęściem trzeba dzielić się, tak właśnie uważam.

Szczęścia tyle z zewnątrz tylko dostaniemy,

ile innym damy i dawać zechcemy!